Sınava 2 ay kaldı.Geçen yıla göre heyacan olayını atlatmış durumdayım.
Çalışıyorum gerçekten ve artık vitesi 5'e takma zamanı, hele ki son 1 ay allah ne verdiyse soru çözmek olacak inanıyorum.

Ha deyince olmuyor !

Hayatımda değiştirmek istediğim o kadar çok şey var ki, olmuyor ama yapamıyorum.

dün,bugün ve dün olmasaydı şimdiki bugün

Düşünüyorumda, halk oyunlarına gitmeseydim,ege mutfağında çalışmasaydım ya da lise 3'te sınıf tekrarı yapmasaydım.Acaba hayatımda neler farklı olurdu?

Muhtemelen üniversite mezunu olmuş,askerliğimi bitirmiş bir işe girmiş sıradan birisi gibi çalışıyor olurdum.Şuda bir gerçek hayatımda ne istediysem er ya da geç muhakkak olmuştur.Sadece üniversite hariç!

Onu sadece istemek malesef yeterli olmuyormuş,fedakarlık gerektiriyormuş, daha doğrusu çok fazla fedakarlık gerektiriyor bu yadsınamaz bir gerçek.Bu sadece öss için geçerli değil aslında , hayatımızın her alanında böyle değil midir?Eğer hayatta başarılı olmak istiyorsan, muhakkak ama muhakkak bir şeylerden feragat etmen gerekir.Kimi zaman uykundan,vaktinden,arkadaşlarından,tv'den ve daha bunun gibi bir çok şey.
Sanırım bu fedakarlıkları yapmak için biraz geç oldu benim için ama hiç mi hiç önemli değil, zararın neresinden dönülürse kardır.Konu dışına mı çıkmışım biraz ne :)Pişmanmıyım asla değilim zaman zaman olur gibi olmuyor değilim.Fakat yurt hayatımdan sonra o tabanda üniversiteyi kazanıp gitmiş olsam, şuan ki erkan malesef asla olamazdı olmazdı.Tüm bunlar beni o kadar çok değiştirdiki umarım ileiride faydalarını görürüm.Tabi geçmişimde ki kişiliğimin çizgisinden de hiç bir zaman çıkmadım, ikisinin sentezinde yeni bir erkan ortaya çıkmış oldu fena da olmadı hani ne dersiniz?
Velhasıl kelam bunların hiçbiri olmasaydı şuanda belki üniversite mezunu, askerliğini yapmış ve belki de evli birisi olabilirdim hatta baba :)Yok artık fazla abarttım galiba ama şuanda 5 tane sınıf arkadaşım evli ve çocukları var :)

ERENDİR BENDEKİ DOSTUN TARİFİ

Dostum diyebildiğim ender insanlardan birisidir eren.
Samimi,içten,dürüst aklıma o kadar çok şey geliyor ki onunla ilgili sabaha kadar yazmak istesem, hiç sıkılmadan yazarım herhalde.Bugün izninin bitmesiyle ona tekrar kışla yolu gözüktü.Çoğu gitti azı kaldı.Az dediğimize bakmayın haa altı ay, çabuk geçer umarım onun için.Bizler için çabuk geçer ama onun için hiçte öyle değildir sanırım.Bunu anlamanın tek yolu asker olmak sanırım :)Özlem dolu bir altı ay bizleri bekliyor hadi bakalım...