Farkında olmadan etrafımda ki insanlara fazla mı değer veriyorum acaba?Belki, ne bileyim ben insanları mutlu etmeyi seviyorum yada sevdiğim insanları, değer verdiğim insanları mutlu etmekten mutluluk duyuyorum bir başkasının mutluluğunda şayet benimde payım varsa ne mutlu bana ;) Zaten insan iyilik yapmak için değil , iyi olduğu için iyilik yapmaz mı? Bence iyi olduğumuz için iyilik yaparız... ama yapmış olduğumuz onca şeye rağmen karşınızda ki insan sizin yaptıklarınızı görmezden gelip sanki onun için yapmış olduğunuz fedakarlıkları hiçe sayması büyük hayal kırıklıklarına neden oluyor bende oldu açıkçası ve buna rağmen ben bazen belki diyebiliyorum sorun bende mi acaba, yoksa gereksiz değer verdiğim insanlar da mı? İnanıyorum o insanlarda benim yaşadığım duyguları yaşayacaklar ve bence yaşamalılar , yaşamalılar ki hayattan ders çıkarabilsinler kendilerinin bir başkalarına yapmış oldukları davranışları bir başkaları onlara yaptığında anlamalılar yapmış olduklarının ne derece yanlış ve yıpratıcı olduğunu... bu biraz zor ama '' istisnalar kaideyi bozmaz'' en azından...